
عشق خودش خواهد آمد،نمی توان از آن فرار کرد
عشق خودش آهسته آهسته می آید و در گوشه ای از قلب
مهربانت آرام و بی صدا می نشیندو تو متوجه اش نخواهی شد و
بعد ذره ذره قلبت را پر می کند،کم کم مثل ساقه ی مهر گیاه در تمام جانت
می پیچد و ریشه میدواند،طوری که بی آن نمی توانی نفس بکشی
نظرات شما عزیزان: