همیشه سخت ترین جای کار اینه که

وقتی باختی تظاهر کنی که هیچی نشده !!!

بعضــــــی آدمــــــا هستــــــن ، کــــــه فقــــــط از دور آدمــــــن . . . !

یه وقتایی دوس داری یه نفر درکت کنه

همه عالم درکت میکنن الا اون یه نفر !!!

گاهی فرار میکنم ، از فکر کردن به تو



مثل رد کردن آهنگی که خیلی دوستش دارم...

مي گويند،

دلتنگ نباشم!



خداي من...

انگار به آب مي گويند

خيس نباش...!

آموخته ام که وابسته نباید شد
نه به هیچ کس،نه به هیچ رابطه ای
و این لعنتی
نشدنی ترین کاری بود که آموخته ام...

دنیـــــــا ؛ آدمهـایی داره

کـــه سکـــوت تـــو را در برابر ضعــف ادبشـون ،

بـه پـــای نفهمیـت مـی گــذارنـد ؛ نـه بـزرگــــــواریـت ... !!!

بعضی روزها که به حد مرگ غمگینی یا حالت بد است،
وقتی از تو می پرسند چرا؟
دیده اید حال آدم بدتر می شود؟
چون نمی توانی توضیح بدهی چرا؟
چون هیچ دلیل محکمه پسندی برای این حد از بد بودن نداری...

خــ ـداونــ ـدا ؛



قیامتتـ ــ را بر پا کنـــ...



تو اگر خسـ ـــته نشـــ ــده ای ، مـ ـا عجیبــــ ـــ خسـته ایمـــــــ ..

دل من تنها بود
.
.

با تو تنهاتر شد . . .

سختــــ‌تـریـــن کـار دنیــا...

تــرمیـم ِ اعتمــادیــه کــه از دستــــ رفتــه !

اعتمـــاد بــه نفستــــــ ،

اعتمـــاد بــه عشقتــــ ،
و
اعتمــــاد بـــه آینـــده تـــــ ...!!!

√ ایـטּ روزهـا زنـدگـی ِ هـمـہ هـمـیـنـہ (!)

مـوسـیـقـــــی و گـیـتـار

زل زدטּ بـہ دیـوار

سـیـگـار بـعـد ِ چایـی

و چـایـی بـعـد ِ سـیـگـار

حـوصـلـہ ے ِ حـرفـاے ِ خـودت رو هـم نـدارے ....

بـِه قـَصــد پــَــروآز

تجـ ـربه کـ ـردم

سقـــوط را !!

پروا

✖ حرف میزنے ؛ امــّ ـا . . . . { تلـ ـ ـخ }

محبت مے ڪنے ؛ ولے . . . . { سـ ـرد }

چـﮧ اجباریـ ـست دوسـ ـت داشتن مــלּ . . . ✖

..یک دیوان حافظ

... چند شعر نیمایی

... کمی بی حوصلگی و دلتنگی

... کاغذ و خوکار

... یک غروب نارنجی و یک جاده بی انتها

... ویک دستمال یادگاری برای پاک کردن اشک احتمالی ...

تو را گم کرده ام امروز

و حالا لحظه ها با من

گرفتار سکوتی سرد و سنگینند

و چشمانم .........

که تا دیروز به عشقت می درخشیدند

نمی دانی چه غمگیند!!!

هيچ كس دفترچه عمر مرا امضا نكرد.

هيچ دستي دست تنها يي مرا پيدا نكرد

آنقدر درحجم سنگين سكوتم مرده ام .

که سنگ حتي اين سكوت سرد را معنا نكرد .

موج دريا پشت درها ي دلم در انتظار.

اين كوير خسته را ابر كسي دريا نكرد .

بس غزل ها گفتم و بس راه ها رفتم ولي...

شعر حتي راز چشمان تو را افشا نكرد.

ذره ذره آب شد برف سكوت سرد تو.

رودها يه خلوتت باغ مرا زيبا نكرد ... !